Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Απ’ το ημερολόγιο ενός άρρωστου Γαύρου (Δ’ - Στο γήπεδο με τους προκλιμακτήριους φίλους μου!)

Σαν ήμασταν πιτσιρήδες, το μεγάλο μας άγχος ήταν πώς θα μπαίναμε τζαπαρία την Κυριακή στο γήπεδο.
Και τι δε σκαρφιζόμασταν. Μέχρι και τους συνοδούς αναπήρων παριστάναμε...
Ώσπου να μπλέξω με την ΚΝΕ, ο Θρύλος ήταν η μοναδική διασκέδαση της βδομάδας.
Ο μόνος τρόπος ν’ απαλλαγώ απ’ το εφήμερο.
Μεγάλη υπόθεση να νιώθεις νικητής και "σπουδαίος", έστω και για δυο ωρίτσες, έστω και μ’ ένα γκολ!
Κατεβαίναμε στο Καραΐσκάκη με τον ηλεκτρικό. Ένα τσούρμο αγόρια, με τα χέρια στις τσέπες, και λέγαμε συνεχώς "μαλάκα μου" και "πούστη μου", και δως του παφ πουφ το τσιγάρο...
Και στην κερκίδα την παλιά, με τα τσιμέντα, μασάγαμε λιόσπορο, όχι τον άσπρο αλλά τον μαύρο, που ’χε τη μισή τιμή και τον λέγαμε "μπατιρόσπορο"...
Πάω και τώρα πού και πού στο γήπεδο, με κάτι φίλους προκλιμακτηριακούς, αληθινά φαντάσματα του ένδοξου παρελθόντος μας.
Όλη την ώρα γκρινιάζουμε, όλο κάτι μας φταίει. Μη κρυώσει ο κώλος μας, μη βραχύ το γκριζιασμένο μαλλί μας, μη τρέξει η μυτούλα μας...
Αλλά ας μην τα σκέφτομαι και φρικάρω.
Ξαναγυρίζω στην εποχή που "δεν καταλαβαίναμε Χριστό". Που καθόμαστε 4 ώρες μες στη βροχή για να δούμε τον Αναστώ. Και στο καπάκι, μες στη λασπουριά στο λόφο πίσω απ’ την Ανάληψη του Βύρωνα, μπαλαμουτιαζόμασταν με την κόρη του φούρναρη! Πλάθαμε κουλουράκια με τα δυο χεράκια κι άλλα εγκεκριμένα απ’ το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων παιχνιδάκια...
Έγραφα τις προάλλες για τη βία στα γήπεδα. Εύκολα την καταδικάζεις, αλλά έλα και στη θέση μας. Πρέπει κάπου να εκτονωθούμε. Από παντού είμαστε πρεσαρισμένοι!
Το πουλί μας είναι κοντόκαννο, στο σπίτι η κυρά μάς παντοφλιάζει, η γκομενίτσα που μας ανανέωνε αρχίζει να πατσουριάζει, η μουνάρα που κυνηγάμε μάς χυλοπιτιάζει, στη δουλειά τ’ αφεντικό μάς κάνει ρόμπες κάθε μέρα, οι λογαριασμοί απλήρωτοι, τα χρέη μαζεύονται βουνά κι όσοι έχουμε κάνει παιδιά μάς γαμάνε ασάλιωτα...

8 σχόλια:

Καίτη είπε...

τι τραβάτε κι εσείς οι
προκλημακτιριακοί..

akrat είπε...

μάλιστα

καλησπέρα αγαπητέ

Ψονθομφανήχ είπε...

Μας ειρωνεύεσαι Καιτούλα;

Άκρατ, εσύ τα έχεις ζήσει αυτά και τα ξέρεις καλύτερα..

Άθη είπε...

Εεε,εμ...ναί...καλησπέρες...(κουρασμένες από ένα πο-λύ βαρύ (σήμερα πρόγραμμα στο γυμναστήριο)...ε,εμ...ναί...πιστέυω αγαπητέ ότι Δ ΕΝ είναι,δικιολογία Ο-ΛΑ α υτά που λέτε ότι τραβάτε,και σας τη σπάνε...δ εν είναι δικιολογία γιανά πηγαίνετε,και να...'καίτε'τον εγκέφαλό σας τόοσες ώρες στο γήπεδο!!δ εν είναι και ο καλύτερος τρόπος..'εκτόνωσης' όπως το λες εδώ...βρήτε κάτι άλλο τέσπα εάν θέλετε να..'εκτονωθείτε'...αλλά έλεος ό χι α υτό!!! γιατί ντάξει έχουμε πεί ότι δ εν είναι καλό να φανατίζεται έτσι κανείς,για μια ομάδα,ότι το γήπεδο έχει και κάποιους κινδύνους (μπορεί κάποιες φορές να κινδυνέυσει κ αι η σωματική σου ακεραιότητα εκεί μέσα καθότι έχουνε γίνει,τόοοσα και τόοοσα κατά καιρούς έχουμε θρηνήσει και θύματα (που έχασαν τις ζωές τους στο γήπεδο)...λόγω του άκρατου φανατισμού και της μαλακίας των...εκάστοτε 'θερμοκέφαλων' φιλάθλων...που δ εν μπορούν να συγκρατήσουν είτε το μένος τους?και το μίσος τους για τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας? κυρίως?(πο-τέ ξέρεις δ εν κατάλαβα τ ί στο καλό τους προσφέρει α υτο νών α υτό)..το να φανατίζονται τόοοσο εννοώ με την όποιαδήποτε ομάδα τέσπα..τι τους δίνει..τι παίρνουν α υτοί από αυτό...(πάντως ό χ ι τα δισεκατομμύρια που παίρνουν οι ποδοσφαιριστές της όποιας ομάδας υποθέτω)...είτε δ εν μπορούν να συγκρατήσουν τον ενθουσιασμό τους για τη νίκη της ομάδας τους?...και τα δύο πάντως πο-τέ υποθέτω δ εν έχουν καταλήξει σε κάτι καλό..ούτε το μίσος για τους αντίπαλους ούτε και ο ενθουσιασμός για κάποια νίκη της ομάδας τους...γενικά α υτός ο φανατισμός αλλά και οποιοδήποτε άλλο είδος φανατισμού πο-τέ δ εν έχει καλή κατάληξη..τώρα όσο για το θέμα 'εκτόνωση' εάν ήταν έτσι βρε ματάκια τότε θα πήγαινε και η μισή ανθρωπότητα είτε,να πέσει στα ναρκωτικά,είτε θα πήγαιναν ό-λοι να γίνουν αλκοολικοί,χαρτοπαίχτες...και δ εν ξέρω και'γώ τι άλλο ακραίο θα πήγαιναν να κάνουν τέσπα..οι άνθρωποι απλώς γιανά 'εκτονωθούν' μη τρελλαθούμε......και..καλησπέρες...βαριεστημένες....

Ψονθομφανήχ είπε...

ώστε κάνεις κορμάκι για να κάψεις το καλοκαίρι καρδούλες Αθουλίνι;

Τι να πρωτοπώ για τον "φανατισμό";
Μήπως ότι "κακό πράγμα να μην έχεις φίλους, αλλά ακόμα χειρότερο να μην έχεις εχθρούς";

Τι λες; Να ξαναρχίσουμε πάλι τις ιστοριούλες με την "Άθη τη ρεμπέτισσα";

Άθη είπε...

Εεε,εμ...τ ι κάνω? ε,ό χι δ εν κάνω ....'κορμάκι'όπως λες...προσπαθώ να διατηρήσω τη φυσική μου κατάσταση στο σημείο που είναι τώρα...(να μ ην φτάσω κάποτε να μ ην μπορώ να σηκωθώ ούτε από τη καρέκλα...ή να μ ην μπορώ να πάω από το κρεββάτι μου στη τουαλέτα...)...όπως κατέληξαν τελικά άλλα παιδιά που ήξερα,στο παρελθόν και που τελικά έμειναν κατάκοιτα ή πέθαναν επειδή δ εν πρόσεχαν τη φυσική τους κατάσταση,κυρίως..ήταν υπέρβαρα και δε συμμαζέυεται....ε,εμ....δεν πολύ-κατάλαβα τι εννοείς με το περίεργο....'γνωμικό' σου?...'κακό πράμα να μην έχεις φίλους,αλλά ακόμη χειρότερο να μ ην έχεις εχθρούς...'θα'θελες να'χεις εχθρούς δλδ?...μου κάνει λίγο..κάπως α υτό..έτσι που το διαβάζω εδώ..άλλοι άνθρωποι κάνουν κρα γιανά έχουν μό-νο φίλους κι ό χι εχθρούς..κι εσύ θέλεις κα ι εχθρούς???..πολύ περίεργο μου κάνει...ε,εμ..ναι..έχεις καιρό να με...'πιάσεις στο στοματάκι σου'...και κάτι παθαίνεις όταν έχεις καιρό να το κάνεις....καληνύχτα....

Ψονθομφανήχ είπε...

Το "γνωμικό" αναφέρεται σ' εκείνους που γουσταρουν γενικά τη βία, κι όχι μόνο τη γηπεδική.
Ίσως οι άνθρωποι αυτοί να νιώθουν την ψυχολογική ανάγκη να έχουν εχθρούς!
Ίσως αυτό και να δίνει κάποιο νόημα στη μίζερη ζωή τους...

Ναι, όταν έχω καιρό να σε πιάσω στο στοματάκι μου, "κάτι" παθαίνω Αθούλα.

Αύριο βράδυ, λοιπόν, αν δεν με παρασύρουν τα ρεμάλια σε ζυθοποσίες, θα έχουμε την Αθούλα τη Ρεμπέτισσα σε νέες περιπέτειες..

Άθη είπε...

Εεεχμ...καλημέρα....και ναί ίσως και να έχεις δίκιο...(στο θέμα των εχθρών εννοώ)...ναι κάποιοι άνθρωποι ίσως να νιώθουν έτσι...(βέβαια δ εν ξέρω εμένα α υτό μου φαίνεται εντελώς διεστραμμένο)..γιανά πω τη μάυρη μου αλήθεια...υπάρχουν και πιο λιγότερο ακραίοι και λιγότερο ενοχλητικοί και ανεπίτρεπτοι τρόποι γιανά δώσεις νόημα στην ίσως πεζή και κοινότοπη ζωούλα σου..(που στη τελική είναι και καθαρά δ ική σου ευθύνη το α ν θα είναι μίζερη και πεζή η ζωούλα σου και δ εν ωφελεί να κατηγορείς άλλους γιατί δεν φταίνε α υτοί στη ν τελική ε άν ε σύ δεν βρίσκεις ή δεν θέλεις τέσπα να βρείς ενδιαφέρον στη ζωούλα σου)..αλλά τέσπα...και μ η πάμε μακριά είχαμε βρει το μπελά μας και ε δώ μέσα πριν κάμποσο καιρό από μερικούς-μερικούς τέτοιους (μη πούμε ονόματα τώρα)και θίξουμε πράματα,καταστάσεις και υπολήψεις δεν λέει!!!)...αλλά ναί έχεις δίκιο βέβαια 'αυτοί οι μερικοί-μερικοί'δ εν πήγαιναν στο γήπεδο γιανά...εκτονωθούν...οκ?είχαν βρεί την ενοχλητική...μόδα...να κάθονται να βρίζουν και να διασύρουν διάφορα άτομα που πο-τέ δ εν είχαν γνωρίσει κατ'ιδίαν και που δ εν υπήρχε και καμία περίπτωση να τα γνωρίσουν από κοντά τέσπα)..ή έβριζαν και άλλα που είχε τύχει (για κακή τους τύχη να τα γνωρίσουν κ αι από κοντά)....αλλά τέσπα...καλημέρες...