Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Πώς η Άθη η Ρεμπέτισσα έγινε αντικομμουνίστρια!

 
Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, η Άθη η Ρεμπέτισσα ήταν ενταγμένη στην Αριστερά ψυχή τε και σώματι που λένε.
Με τα τραγουδάκια της προσπαθούσε να εμψυχώσει τόσο τα παλικάρια που πολεμούσαν στις πόλεις και στα βουνά, όσο και τις χαροκαμένες οικογένειές τους.
Ένα απόγευμα οι ασφαλίτες μπούκαραν στο τσαρδάκι της και την έπιασαν να γράφει κάτι στιχάκια: 
"Κάποια μάνα αναστενάζει
μέρα νύχτα ανησυχεί
το παιδί της περιμένει
που ’χει χρόνια να το δει"
"Γιατί αναστενάζει η μάνα και γιατί απουσιάζει ο γιος της;", τη ρωτάνε στο άγριο.
"Και που να ξέρω γω!", λέει η Αθούλα.
"Θα στο πούμε εμείς!", της απαντούν. "Αναστενάζει γιατί ο γιος της είναι αντάρτης!".
Και το σάπισαν στο ξύλο το κορίτσι μας...
Όμως το καλοκαίρι του 1949 η Άθη η Ρεμπέτισσα είχε ένα ατύχημα. Ήταν μεγάλη κοκέτα κι έκανε μπάνιο τρεις φορές τη μέρα. Κάποια στιγμή πατάει το μοσχοσάπουνο, τρώει μια γλίστρα, χτυπάει το κεφάλι της, κάποια βίδα κουνήθηκε κι η Αθούλα το γύρισε στο αντικομουνιστικό!
Άρχισε να γράφει τραγούδια με θέμα τα εγκλήματα των κομμουνιστών αλλά και πανηγυρικά για τις νίκες του Εθνικού Στρατού!
Το ένα είχε τίτλο "Η ανταρτόπληκτη":
Σε ξένους τόπους ανταρτόπληκτη γυρίζω
γιατί μια μέρα μού γκρεμίσαν τη φωλιά,
πήραν το βιός και τα παιδιά μου
και στο σπίτι βάλανε φωτιά.
Το δεύτερο το έγραψε συγκινημένη, βλέποντας την ελληνική σημαία να κυματίζει στην κορυφή του Γράμμου, εκεί που παλιότερα ανέμιζαν τα λάβαρα του Δημοκρατικού στρατού:
Βογκάει το Βίτσι, μουγκρίζει ο Γράμμος
τα παλληκάρια πολεμούν μες στη φωτιά
μα κάποια σφαίρα σχίζει τον αέρα
κι ένας λεβέντης τραυματίζεται βαριά.
Νιώθει το βλήμα στο κορμί του
κοίτα, το αίμα τρέχει στην πληγή
χαμογελάει σα βλέπει τη σημαία
πάνω στο Βίτσι να υψώνεται η γαλανή...
Το καλοκαίρι του 1951 η Άθη έπαθε ένα άλλο ατύχημα (πάντα καλοκαίρια της συμβαίνουν τα δυσάρεστα). Καθώς ήταν ανεβασμένη σε μια συκιά κι έτρωγε σύκα, έσπασε το κλαδί, έπεσε στο έδαφος, ξαναχτύπησε το κεφάλι της κι ήρθε πάλι στα ίσα της. 
Από τότε έγινε μέλος της ΕΔΑ κι άρχισε να γράφει καμουφλαρισμένα τραγουδάκια -δήθεν ερωτικά- με αίτημα την πολιτική αμνηστία:
Μ’ έχεις κλεισμένη μέρα-νύχτα μες στο σπίτι
και δε με βγάζεις λίγο έξω να χαρώ
λες κι εγκλημάτησα και είμαι δικασμένη
και περιμένω αμνηστία για να βγω.
Μη νομίζεις πως θα μ’ έχεις σκλαβωμένη
και σαν πουλάκι στο κλουβί πάντα θα ζω.
Η ώρα ζύγωσε, θ’ ανοίξουν α φτερά μου
κι απ’ τα χέρια σου θα φύγω να σωθώ...

9 σχόλια:

Ψονθομφανήχ είπε...

Αν δεν κάνω λάθος, τη φώτο την τράβηξε με το κινητό του ο φίλος ο Ορεινός απ’ τον τιμοκατάλογο ενός ταβερνείου της Καισαριανής...

candy's τετραδιάκι είπε...

γραφεις βιβλιο για την Αθη!

Ανώνυμος είπε...

κάθε μέρα και μια παπαριά μάς ξεφουρνίζεις!

Evie είπε...

Α χα χα

Ψονθομφανήχ είπε...

Καντούλα, η Άθη έχει μεγάλη αξία.
Όχι μόνο βιβλίο πρεπει να της γράψουμε, αλλά και ποίημα και τραγούδι και ταινία να της γυρίσουμε!

Ωραίο γέλιο έχεις βρε Ευούλα!
Αλλά σε λίγο θα δεις και το γέλιο της Αθούλας και θα πάθεις πλάκα!

Άθη είπε...

Καλημέρες..αγαπητοί αναγνώστες..και χαααχαχχαααχααααχααχααα!ε,εμ..ώστεέτσι ε? τελικά θα πρέπει να ήταν πο-λύυυ 'περιπετειώδης'η ζωή α υτής της Άθης της ρεμπέτισσας όπως βλέπω!(δε ν νομίζω α γαπητέ ότι έχω τόοοσο μεγάλη αξία όσο λες! μάλλον η ζωή μου στη πραγματικότητα είναι τόοοσο βαρετή και ανιαρή,άνοστη..σκ...τένια θα'λεγα που μάλλον δ εν κάνει κ αθό λου ούτε για σενάριο ταινίας ούτε γιανά εμπνέυσει ένα ποίημα ή ένα βιβλίο)...ούτε 1000ζωές δ εν φτάνουν να έχει κάποιος γιανά ζήσει όσα έζησε α υτή η γυναίκα...χοοοοχοοοχοοοχοοοο!ε,εμ και ενδέχεται να ζήσει κι άλλα..? ίσως (γύρευε και τι έχει να δεί ακόμη στη ζωούλα της)μέσα από τα γραπτά σου φυσικά).....ε,εμ..πάντως πο-λύ ωραίο το ποστάκι...όπως είναι ό-λα τα ποστάκια της 'σειράς'α υτής....καλημέρες αγαπητέ και φίλοι...

Ανώνυμος είπε...

Ταλαιπωρημένο το κορίτσι μας

Ανώνυμος είπε...

Είχε γράψει κιαυτό η Άθη, απ΄ότι θυμάμαι..

"Απ' όλα τα αποσπάσματα, του Μαγγανά μ΄αρέσει...
Που έχει τις σφαίρες σταυρωτά, το αυτόματο στη μέση"


Ευτυχώς που συνήλθε..

ΟΡΕΙΝΟΣ

Ψόνθο είπε...

Αθούλα, με τις διάφορες και πολλαπλές μετεμψυχώσεις σου έζησες όλες τις φάσεις τις παγκόσμιας ιστορίας!
Όρεξη να χουμε να γράφουμε τα κατορθώματά σου!

Την έζησε όμως τη ζωούλα της το μανάρι μας Ανώνυμε-η.

Ορεινέ, όντως, μια εποχή τον είχε καψουρευτεί και τον Μαγγανά η Άθη!