Κυριακάτικη βολταριά στην πλατεία Αβησσυνίας...

Αυτή δεν είναι πλατεία ρε παιδιά. Χρονοκάψουλα είναι. Κάθε αντικείμενο και μια ιστορία. Λίγη φαντασία να ’χεις και "φεύγεις"!

Τα ηλιόλουστα κυριακάτικα πρωινά έχω συνήθειο να πίνω καφεδάκι χτυπητό ιδιοχείρως στο βράχο του Αρείου Πάγου κι από κει να κάνω μια βολτούλα από Θησείο, Μοναστηράκι, πλατεία Αβησσυνίας για μπυρίτσα...

Εδώ λειτουργεί απ’ το 1910 το πρώτο δημοπρατήριο της πόλης μας, γνωστό ως Γιουσουρούμ.

Το όνομα αυτό το έδωσαν στην περιοχή οι παλιοί Αθηναίοι προς τιμή ενός Εβραίου, του Νώε Γιεσουρούμ, που το 1863 άφησε τη Σμύρνη κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πόλη μας. Και το 1922 έγινε ο πρώτος Πρόεδρος του Σωματείο Παλαιοπωλών.

Το σπίτι του, ένα πλούσιο διόροφο, ήταν εκεί που σήμερα λειτουργεί το καφέ-μπαρ Λουκούμι.

Εδώ βρίσκεις κάθε καρυδιάς καρύδι. Όλες οι μούρες της Αθήνας στο σημείο αυτό καταλήγουν.

Να κι ο Π. Αυτός είναι απ’ τους τελευταίους πλανόδιους μάγκες που "πετάει γάτα". 

Γυρνάει τις γειτονιές, μαζεύει αδέσποτες γάτες και τις χώνει σ’ ένα τσουβάλι. Μετά περνάει απ’ τις κυριλέ συνοικίες. Εκεί που οι κυρίες ή το υπηρετικό προσωπικό απλώνουν στα μπαλκόνια τις κουβέρτες και τα ακριβά χαλιά για ν’ αεριστούν.

Εκείνος στέκεται από κάτω, βγάζει μια γάτα απ’ το τσουβάλι και την πετάει στο μπαλκόνι. Η γάτα προσπαθεί με τα νύχια της να γαντζωθεί στο χαλί και τις περισσότερες φορές καταφέρνει να το ρίξει στο δρόμο.

Εκεί το μαζεύει ο μόρτης και το πάει για πούλημα στο Μοναστηράκι. Και δεν έχει καθόλου τύψεις. Δεν το έκλεψε, απλά το βρήκε πεσμένο στο δρόμο...