Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Πήδημα στο Λος Άντζελες...

Εκείνη η γαμημένη μπυραρία πολύ μου την έσπαγε.
Μου καθόταν στο στομάχι η πινακίδα στην είσοδο: "Χρόνος παραμονής 30 λεπτά. Όχι χασομέρια χωρίς κατανάλωση"! 
Στην Αθήνα έχω αλλιώς συνηθίσει...
Αλλά μ' αρέσει να πηγαίνω εκεί. Γιατί συχνάζουν ωραία σχιστομάτικα αγοράκια. Θηλυπρεπή, με αθώα μάτια, μακριά ντελικάτα δάχτυλα, απαλό δέρμα που γίνεται ακόμα πιο κατάλληλο για δάγκωμα μετά από 2-3 μέρες αξυρισιάς...
Κάθομαι απέναντί του στο μπαρ. Χρειάζονται μερικά ντροπαλά χαμόγελα προτού του ζητήσω τ' όνομά του.
Έξω οι έμποροι και τα πρεζόνια φυλάνε τσίλιες στα πεζοδρόμια...
Φοράει μια αλυσίδα μ' ένα ασημένιο γιαπωνέζικο νόμισμα.
Έρχεται δίπλα μου. Ο αέρας φορτίζεται με την ιδέα του σεξ.
Κοιταζόμαστε στα μάτια. Το ξέρουμε αυτό το βλέμμα...
Οι μπύρες μας έχουν προ πολλού μετατραπεί σε ζεστό κάτουρο.
Του προτείνω να πάμε στο δωμάτιο που νοίκιασα. Σ' ένα φτηνό μοτέλ δίπλα στη γέφυρα.
Ανοίγω την πόρτα. "Απλώς αγνόησε το χάλι", του λέω.
Πάει στη ντουζιέρα. 
Περνάει πάνω από στοίβες πορνοπεριοδικών, εφημερίδων, βιβλίων φιλοσοφίας ποτισμένων με λιπαντικά.
Βγαίνει. Το πρώτο μας φιλί. Τα χείλη του γενναιόδωρα. Το σαγόνι του ελαφρώς αξύριστο.
Τελευταία έκανα σχέσεις μόνο με γυναίκες. Πόσο μου 'λειψε το σφιχτό, λεπτό αγορίστικο σώμα! Αυτή η αγορίστικη μυρωδιά ανακατεμένη με ιδρώτα, τσιγάρο και ποτό με τρελαίνει...
Εγώ ακόμα ντυμένος, εκείνος μόνο με το λουλουδάτο σλιπάκι του.
Τσιμπάω τις ρόγες του. Βρίσκω ένα κομμάτι μέταλλο περασμένο μέσα τους.
Το λίγο αίμα που 'χε μείνει στο κεφάλι μου κάνει βουτιά προς τα κάτω.
Κατεβάζει το λιβάις μου. Η στύση μου κάνει το γνωστό αστείο εφέ στο μποξεράκι μου...
Με ξαναφιλάει. Τι γλυκό στόμα!
Απλώνω το χέρι μου και χουφτώνω τ' αρχίδια του. Ρίχνω μπόλικο λιπαντικό στα δάχτυλά μου. Βάζω πρώτα το ένα, μετά δύο...
Φοράω προφυλακτικό και τον σπρώχνω. Αργά και προσεκτικά μην τον πονέσω.
Δεν θυμάμαι να ξανατέλειωσα ταυτόχρονα με κάποιον ή κάποια απ' την πρώτη φορά...
Κάνουμε τσιγάρο αμίλητοι. Χρησιμοποιούμε ένα άπλυτο φλιτζάνι του καφέ για τασάκι.
Μακάρι να 'χαμε ένα αυτοκίνητο. Θ' ανεβαίναμε στο λόφο να δούμε την ανατολή...

Δεν υπάρχουν σχόλια: