Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Η Αθήνα της "μαστούρας"! (Β' - Σιγά μη φταίνε τα καβλόσπυρα!)



Η Ν. έχει ήδη ένα μήνα που το ’σκασε απ’ το σπίτι της.
"Πολύ μιζέρια μωρ’ αδελφάκι μου σ’ αυτή τη Δραπετσώνα. Σου παίρνει ο διάολος τα όνειρα"!
Βέβαια, το όνειρο της κάθε Ν. είναι να εξασφαλίσει την καθημερινή "τζούρα" της...
Ο Π. είχε αρχίζει τις μορφίνες. Νόμιζε πως ταξίδευε καβάλα σε μια ακτίνα για το Αφγανιστάν.
Έφυγε κι αυτός απ’το σπίτι του γιατί δεν άντεχε, λέει, ν’ ακούει τη μάνα του στο διπλανό δωμάτιο να πηδιέται με τον γκόμενό της.
Παράτησε και το σχολειό. Γιατί ντρεπόταν, λέει, που ’χε στη μάπα του πολλά γκαβλόσπυρα...
Αυτοί οι τυπάδες είναι γενικώς επικίνδυνοι. Όχι γατί το θέλουν. Αλλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Μην ψάχνεις να βρεις εγκληματικά ένστικτα. Ψάξε να βρεις δυστυχία...
Πριν η Μερκούρη αποφασίσει την ανάπλαση της Πλάκας, η συγκεκριμένη περιοχή, μόλις έπεφτε η νύχτα, μετατρεπόταν σε γκέτο. Το τι ναρκωτικό κυκλοφορούσε δε λέγεται. Μακράν πίσω ακολουθούσαν το Κουκάκι, το Παγκράτι, η περιοχή Χίλτον, το Κολωνάκι και η Φ. Νέγρη.
Μόλις έκλεισαν τα κακόφημα μαγαζιά της Πλάκας, το ναρκωτικό σκόρπισε σ’ όλη την Αθήνα. Μεγάλο θύμα κι η περιοχή των Εξαρχείων...
Πριν τον πόλεμο η Αθήνα, και κυρίως ο Πειραιάς, είχαν μεγάλο πρόβλημα ναρκωτικών. Μετά το ’50 το πράγμα συμμαζεύτηκε κάπως, για να ξαναφουντώσει γύρω στο ’70.
Υπήρχαν πολλοί τουρίστες που ξεκινούσαν άνοιξη απ’ την Αμερική, μ’ ένα σακουλάκι ναρκωτικών κρυμμένο, και ταξίδευαν μέσω Ευρώπης προς την ανατολική Ασία. 
Την έβγαζαν πουλώντας τα ναρκωτικά που ’χαν καβάτζα. Στην Ασία προμηθεύονταν νέες ποσότητες κι έτσι χρηματοδοτούσαν το ταξίδι της επιστροφή τους. Αυτό το πήγαιν-έλα το έκαναν επί χρόνια. Μέχρι να τους πιάσει η αστυνομία ή μέχρι να πεθάνουν απ’ τις καταχρήσεις
Η Αθήνα, η Ύδρα, η Μύκονος, η Κρήτη κι η Ρόδος ήταν κάποιοι απ’ τους ενδιάμεσους σταθμούς τους. Έμεναν μερικές βδομάδες και γέμιζαν τις πιάτσες με φτηνό "πράμα"...
Το LSD είναι ο διάολος μεταμορφωμένος.
Βλέπω τη Δ. να βγάζει απ' το πουθενά ένα χαπάκι μικρό σαν κεφαλάκι καρφίτσας. Σε "πιάνει" για 24 ώρες, μου λέει. Μ' αυτό "ταξιδεύεις" συνέχεια. Αλλά και μετά την επήρεια μπορεί να σε "ξαναταξιδέψει"! Είναι τα λεγόμενα "φλας μπακ" που διαρκούν ακόμα κι ένα μήνα!
Το κοριτσάκι έχει σαλτάρει εντελώς.
"Τώρα είμαι φίδι", μου λέει. "Σέρνομαι. Δεν με καταλαβαίνεις που σέρνομαι? Μπαίνω στην πλάτη σου. Με νιώθεις?"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: