Τι κατάλαβα ως τώρα στη ζωή μου ... (Α’)

Θα ’θελα η ζωή μου να ’χει πάντα τη γεύση του πρώτου φιλιού. Αλλά δεν γίνεται.

Θα ’θελα να μπορώ ανά πάσα στιγμή να γυρίζω σελίδα στη ζωή μου. Αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Το "καλό παιδί" δεν είναι ποτέ ερωτεύσιμο! Τελεία! 

Όσο ήμουν το "παιδί της εκκλησίας", το "καλοσιδερωμένο απ’ τη μανούλα του", ο "καλός μαθητής-φοιτητής", δε γύριζε να με δει ούτε θηλυκιά γάτα. Μόλις έγινα λέτσος, γραψαρχίδης, μισογύνης, ανέβηκαν κατακόρυφα οι μετοχές μου στο γυναικείο φύλο...

Τίποτα δεν είναι πιο αφροδισιακό, πιο μαγνητογκομενικό απ’ το να τις έχεις όλες γραμμένες και στο φτύσιμο! Όλες ονειρεύονται να δαμάσουν ένα ατίθασο άλογο...

Επίσης, πολύ ερωτεύσιμες είν’ οι εξαφανίσεις!  

Βγες απόψε με μια γκόμενα, κάν’ της κόρτε κι όλα τα σχετικά και μετά εξαφανίσου για μια βδομάδα. Θα φάει τα λυσακά της. Μόλις σε δει θα πέσει στα πόδια σου και θα σε παρακαλάει να "μην της το ξανακάνεις αυτό"...

Να θυμάσαι φιλαράκο πως οι μεγάλοι έρωτες δεν φοράνε νυφικά! 

Ν’ αποφεύγεις σαν ο διάολος το λιβάνι τις γυναίκες που ’χουν νυφόπονο. Που ψάχνουν για σπερματοδότη. Αυτές που όλα πάνω τους φωνάζουν "αποτυχημένη ψυχοθεραπεία"!

Τρέξε μακριά απ’ όσες έχουν ως πρότυπο συζύγου τον μπαμπά τους. 

Απ’ όσες πιστεύουν πως δεν χρειάζεται να δουλέψουν γιατί "ο εαυτός τους είν’ από μόνος του μια δουλειά". 

Απ’ όσες νομίζουν πως μέσα σε μια ώρα, όσο κρατάει η τελετή του γάμου, μπορούν ν’ "αποκατασταθούν", να "πλουτίσουν", να βρουν "το ισόβιο κοροϊδάκι"! 

Μην  είσαι μαλάκας. Να ξέρεις πως αυτή που σου πουλάει αγάπες έχει "λίστα υποψήφιων γαμπρών". Αλλά ποτέ δεν θα μάθεις σε ποια σειρά είχε γράψει τ’ όνομά σου...

Μην ακούς τα "καυλώνω τόσο μαζί σου που θέλω να πετάξουμε το προφυλακτικό από ανάμεσά σας"! 

Να γκαστρωθεί θέλει για να σου φορέσει το σκουρόχρωμο κουστούμι! Εκείνη λευκό εσύ μαύρο. Εκείνη χαρά, εσύ πένθος. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Έτυχε μια φορά ν’ ακούσω συμβουλές μάνας-μέγαιρας σε κόρη κι ανατρίχιασα! "Έχε άντρα σπίτι σου κι ας είν’ και ξύλινος! Ο γάμος είν’ επίτευγμα για μια γυναίκα. Παντρέψουν έστω και για μια ώρα. Δεν βλέπεις τις φίλες σου που ’ναι πιο παντρεμένες κι από παντρεμένες;"...

Έχω γνωρίσει πουτάνα καραπούτανο που ψάχνει λυσσωδώς γαμπρό. Γαμπρό πλούσιο, εννοείται. Δεν χρησιμοποιούσε τη λέξη "πλούσιος" αλλά "επιτυχημένος"! 

"Μόνο έναν τέτοιο παντρεύομαι", έλεγε. "Τους άλλους δεν τους αγγίζω, απλώς τους γαμάω μέχρι θανάτου!"...

Αλλά δεν μου φτάνουν τα ξέκωλα που λύσσαξαν να με παντρευτούν. Έχω και κάποιους φίλους μου παντρεμένους που ’χουν μανία να με "αποκαταστήσουν". Ο καθένας τους μου γνώρισε πάνω από πέντε "καλά κορίτσια"!. 

Αυτό με τους παντρεμένους που θέλουν να παντρευτείς κι εσύ, δεν το πολυκατάλαβα. 

Το κάνουν από αγάπη ή από σαδισμό για να τραβήξεις κι εσύ όσα τραβάν αυτοί; Θα σας γελάσω...