Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Αντιεξουσιαστικοί έρωτες!

Ρε μάγκες, απόψε θα σας μιλήσω μέσα απ’ την καρδιά μου: χρόνια νταραβερίζομαι με κομμουνιστικά κυκλώματα, αλλά ένα πήδημα της προκοπής δεν έκανα!
Όποτε όμως πάω σε αντιεξουσιαστικά στέκια σχεδόν πάντα βλέπουν χαρά τα σκέλια μου...
Την περασμένη Κυριακή κάτι αντιεξουσιαστές είχαν ρεμπέτικο πάρτι στα Κάτω Πετράλωνα. Όπου μπουζούκι και χορδή η Ψονθο-βασίλω πρώτη!
Με το που φτάνω "καρφώνω" μια Αγγλιδούλα.
Παρένθεση πρώτη: οι Αγγλιδούλες είναι ιδανικές γκομενίτσες. Δεν σε κερατώνουν, δεν ασχολούνται με τα "προσόντα" και τις "επιδόσεις" σου, γενικώς είναι πολύ καλόβολες.
Ως τώρα στη ζωή μου έμαθα να μην φοβάμαι δύο κατηγορίες ανθρώπων:
α) Τις γυναίκες με φακίδες, ροδαλά μαγούλια και κοτσίδια.
β) Τους εγκληματίες που βγήκαν απ’ τη φυλακή μετά από 40 χρόνια. Αυτοί σίγουρα δεν θα το ξανακάνουν. Έχουν μετανιώσει...
Κλείνω παρένθεση.
Την παρατηρώ καλύτερα. Έχει ξυρίσει τα φρύδια της. Χμμμ... όταν βλέπεις, μάγκα μου, τέτοια γυναίκα, να ξέρεις πως θα σε ξυρίσει! Δε με νοιάζει. Άλλωστε χρειαζόμουν ένα ξυρισματάκι πάνω-κάτω!
Της την πέφτω αλλά δεν ανταποκρίνεται.
Το πιάνω το υπονοούμενο: όταν δεν είσαι φυσικός μαγνήτης πρέπει να γίνεις χρηματομαγνήτης!
Νόμος της φύσης: όταν δεν μπορείς να έχεις παρέα, την αγοράζεις!
Προσφέρομαι να την κεράσω, της κάνω κι ένα μικροδωράκι να φανώ τύπος λαρτζ και γενναιόδωρος, αρχίζει να σπάει ο πάγος.
Σε λίγο η τύπισσα αρχίζει να δείχνει πρόθυμη για ανταλλαγές σωματικών υγρών.
Αλλά εγώ ο μάλαξ (πώς μου ήρθε;) πήγα να το παίξω ανώτερος, πως, και καλά, δεν είμαι κανένα λιγούρι, πως δεν θεωρώ το σεξ είδος πρώτης ανάγκης, σαν το κατούρημα ας πούμε...
Και της προτείνω να απολαύσουμε απόψε τις γλυκιές πενιές και να βρεθούμε τη Δευτέρα σ’ ένα ρομαντικό ξενοδοχειάκι να φχαριστηθούμε άλλου είδους γλύκες.
Εννοείται πως μου είχε σηκωθεί ως το σαγόνι, αλλά ήθελα να το παίξω αυτοκυριαρχία ο ηλίθιος. Κι ας ήξερα πως θα την έβγαζα το βράδυ δια χειρός Βαράγκη.
Αλλά γι’ αυτό ο καλός θεούλης μας έδωσε τη μαλακία. Για να μην πέφτουμε στα μεγάλα αμαρτήματα της πορνείας, του βιασμού και της κτηνοβασίας.
Ανοίγω δεύτερη παρένθεση:
Είπα "κτηνοβασία" και θυμήθηκα έναν φίλο μου απ΄την Αυστραλία που του εξηγούσα πως εμείς στο Καρπενήσι πηδούσαμε κότες, προβάτες, άντε και κανένα κουνέλι. Τα κατσίκια δεν τα προτιμούσαμε γιατί ήταν νευρικά και δύσκολα μας "κάθονταν"!
Τότε εκείνος μου είπε πως "Εμείς στην Αυστραλία γαμάμε καγκουρό και στρουθοκαμήλους. Φίλε, δεν ξέρεις τι χάνεις!"...
Κλείνω κι αυτή την παρένθεση.
Τι έλεγα; Αααααα... πως το έπαιξα υπεράνω και δεν την πήδηξα επιτόπου την Αγγλιδούλα. Απλά ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κανονίσαμε να βρεθούμε τη Δευτέρα.
Δευτέρα μεσημεράκι της τηλεφωνώ στο κινητό. Απαντά μια αντρική φωνή, προφανώς ο γαμέτης από καμιά κατάληψη.
"Πρόντο;".
"Τι πρόντο ρε μαλάκα;", του λέω και του το κλείνω.
Σήμερα, πρωί-πρωί, της ξανατηλεφωνώ.
Το σηκώνει η ίδια.
"Εσύ είπες μαλάκα τον Τζιάκοβο;", με ρωτάει.
"Ναι, εγώ!".
Και μου το κλείνει στα μούτρα...

2 σχόλια:

Άθη είπε...

Ε,εμ...γειάσου αγαπητέ...ε,....χααααααααχααααααααααααχαααααααχααααχαχχαχαχαα! πολλές φορές ε σείς οι άντρες, συμπεριφέρεστε εντελώς (μα εντελώς όμως?) χαζά δήθεν γιανά αποδείξετε, κά τι...(αφού σας ξέρουμε βρε, ότι σας σηκώνεται 'ως τα σαγόνια') και μό-νο που θα δείτε, ένα 'ας πούμε εμφανίσιμο γυναικάκι'..τι προσπαθείτε διαρκώς να μας αποδείξετε το αντίθετο πια? δεν κουραστήκατε?...ε, έλεος πια...ε,ότι και να κάνετε, δεν πρόκειται να απαλλαγείτε πο-τέ από τον πειρασμό να βιάσετε, ή να κακοποιήσετε σεξουαλικά ή με άλλους τρόπους (αλλά κυρίως σεξουαλικά) μια γυναίκα....επειδή α υτό το'χετε στο αίμα, σας το κουβαλάτε μέσα σας...είναι στο dna σας στη φύση σας πως αλλιώς να το πούμε...ε, γι'αυτό έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι βιασμοί?...ε, από την άλλη (επειδή μου'χε τύχει φάση, με κνίτη) ε, μ ην περιμένεις πο-τέ να κάνεις καλό πήδημα με κνίτισσα, κνίτη...γιατί απλώς δ εν υπάρχει τέτοια περίπτωση...τα άτομα είναι αλλού ντ'αλλού, έχουν εντελώς αλλού το μυαλό τους και νομίζω δε ν τους ενδιαφέρει και τόσο το πω ς θα γαμήσουν..ή θα γαμηθούν...γενικώς δε ν είναι καλοί στο πήδημα...α...ώστε στο χωριό σου πηδούσατε τα καημένα τα ζωάκια?...γιατί καλέ τι σας έφταιγαν? τόοοση έλειψη υπήρχε από γυναικάκια πια?...ε, και τέλος να χαίρεσαι που η 'περίεργη' φωνή στο τηλέφωνο (εννοώ εκεί που τηλεφώνησες,γιανά μιλήσεις με το κοριτσάκι απ'την Αγγλία)...να χαίρεσαι που η περίεργη φωνή λοιπόν δεν σου ζήτησε να σε συναντήσει πουθενά, γιανά σε κάνει τ'αλατιού, ή σαν παστό μπακαλιάρο από το ξύλο, ή ακόμη χειρότερα....γιανά σου κάνει τίποτε άλλο χειρότερο....αυτά...το τραγουδάκι πάντως τα σπάει...Ρένα Κουμιώτη...από τις τεράστιες φωνές...του Νέου Κύματος...χαιρετώ...

Ψονθομφανήχ είπε...

Πολλά θεματάκια βάζεις Αθουλιό!
Ναι, είναι αλήθεια, πως στο αντρικό μυαλό
είναι διαρκώς η σκέψη πώς θα απαφτώσουν κάθε θηλυκό.
Αλλά αυτό κακώς το χαρακτηρίζεις "κακοποίηση".
Για μένα "σεξουαλική κακοποίηση" είναι μόνο η αγαμία...

Έχεις απόλυτο δίκιο για το ανέραστο Κνιταριό!
Απ’ τις προσωπικές μου εμεπιρίες, οι Κνίτες μοιάζουν
σεξουαλικά με τους ιεχωβάδες! Κουλούρια σαλονικιώτικα...

Στις παραδόσεις της οροσειράς της Πίνδου έχει
μακραίωνη παράδοση η κτηνοβασία.
Ελλείψει πουτάνων και με τα αυστηρά, μέχρι αίματος,
ήθη των ορεσείβιων, φυσικό ήταν να την
πληρώνουν τα καημένα τα ζωάκια.
Αλλά κι οι γυναίκες τον έδιναν αβέρτα στα παχνιά
και στους αχερώνες...

Όσο για τόσο, δεν είμαι κι εντελώς βλάκας να δώσω
ραντεβού σε άγνωστα ή απόμερα μέρη ρε Αθούλα.
Ξέρω να τον φυλάω τον κώλο μου...