Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

"Βασανισμός πέους"!

Η ζωή μου όλη μια αμαρτία. Μια μεγάλη τρικυμία.
Ένα μεγάλο μέρος της περιστρέφεται γύρω απ τα πορνεία.
Η πρώτη μου επαφή με το "αμάρτημα" έγινε στην εφηβική ηλικία.
Στη Βαρβάκειο αγορά.
Τότε δεν είχαν έρθει ακόμα οι ξένες. Περνούσα απ΄την πιάτσα των "υπέρβαρων". Ένας τόφαλος άνω των 160 κιλών, καθόταν πάνω σ’ ένα καφάσι της φρουταγοράς, μου έκλεισε το μάτι και μου ’πε: "πάμε δίπλα να τα πούμε;". Όπου "δίπλα" ήταν ένα ξενοδοχείο της κακιάς ώρας, βρωμερό κι ελεεινό...
Ήθελα πολύ να πάω, αλλά ως επαρχιωτόπουλο κι άβγαλτο, είχα τους ενδοιασμούς και τα κόμπλεξ μου. 
Ντρεπόμουν πολύ αλλά την άφησα να με γδύσει. Με χάιδευε συνεχώς και μου έλεγε γλυκόλογα που δεν είχα ξανακούσει στη ζωή μου.
Δυστυχώς μου "έφυγαν" πριν κάνουμε κάτι. Μάλλον το ’κανε επίτηδες η καριόλα. Για να ξεμπερδέψει γρήγορα με τον "βλαχάκο". Αλλά από τότε δεν την ξαναπάτησα. Πάντα, πριν πάω στο μπουρδέλο, τον έπαιζα κι έχυνα ένα τεταρτάκι νωρίτερα...
Όταν ήμουν πιτσιρής γκάστρωνα γαϊδάρα στον ανήφορο που λένε.
Στο στρατό, τέσσερις τα ξημερώματα, μας πήγαινε το Ρέω στη σκοπιά. Απ’ τα σκαμπανεβάσματα του χωματόδρομου μού σηκωνόταν και μου ξανάπεφτε στις επτά το απόγευμα.
Υπηρέτησα 21 μηνάκια. Τρεις φορές τα περίπολα με έπιασαν με το κράνος στο κεφάλι, το Τζι-3 στον ώμο και το πουλί στη χούφτα.
Και την άλλη μέρα το πρωί έβγαινα "στη σέντρα" κι άκουγα το Διοικητή να μου ρίχνει πενθήμερη φυλάκα "για βασανισμό πέους"!
Αλλά ας επανέλθουμε στις πρώτες μπουρδελοεμπειρίες μου.
Μετά τη Βαρβάκειο αναβαθμίστηκα. Καψουρεύτηκα ένα πουτανίδιο στη Φυλής. Εκείνη μου ξεπαρθένεψε το μυαλό και τον πούτσο. Θυμάμαι πως έπαθα μια μικρή αιμορραγία απ’ το σπάσιμο της αντρικής παρθενιάς μου. Αλλά ήξερε και με περιποιήθηκε σωστά...
Μαζί της τα έκανα όλα. Ολοκληρωμένα και με τη βούλα της Κρατικής Υπηρεσίας Ευρεσιτεχνίας.
Αυτή με έμαθε ακόμα και πώς τον παίρνουν οι γυναίκες "απ’ τ’ αυτιά"!
Μετά άρχισα να γνωρίζω και "φυσιολογικές" γυναίκες.
Ήταν η εποχή των παχιών αγελάδων.
Μπορεί να φόραγα κακόγουστα ρούχα και φτηνά αρώματα, αλλά είχα φράγκα και φαινόταν. Κι αυτό τραβάει σα μαγνήτης τα γκομενάκια...
Ούτε θυμάμαι κείνη την περίοδο σε πόσους τουρλωτούς κώλους τον έχωσα...
Αλλά τώρα φαλίρισα. Φινίτο...
Είμαι σαν καράβι που του ’σπασε η άγκυρα.
Από εμίρης έγινα κακομοίρης. Ένα φτηνό πορνώδες γεροντίδιο.
Όταν ήμουν φραγκάτος είχα ευεργετήσει πολλούς. Τώρα όλοι τους με φτύνουν κανονικά. Κάνουν πως δεν με γνωρίζουν...
’Οταν πτωχεύεις ψάχνεις το τζάμπα. Κάπου να βρεις έναν καφέ δωρεάν. Προσπαθώ να τη βγάλω λαθραία. 
Δεν με παίρνει από κάτω. Μη σας πω πως τη βρίσκω κι όλας. Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Έχω βρει πολλές και διάφορες καβάτζες.
Π.χ. στην Αγγλικανική Εκκλησία στη Φιλελλήνων κάθε Κυριακή προσφέρουν μετά την ακολουθία καφέ δωρεάν. Δεν χάνεται τέτοια ευκαιρία.
Γενικώς, βλέπω το κακό να με πλησιάζει, αλλά δεν θέλω να το πιστέψω.
Το καράβι έχει αρχίσει να βουλιάζει κι εγώ είμαι μέσα και χωρίς σωσίβιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: