Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Πρώτη φορά στη ζωή μου πήδηξα χοντροκώλα λεσβία!


Δεν έχω προτίμηση στις μικρές ή στις μεγάλες. Όλες οι γυναίκες μου αρέσουν, αρκεί να είναι μουνάρες. Γκόμενες που διψάνε για πούτσο, που μετράνε και το λέει η περδικούλα τους, όχι κάτι ψόφια μπάζα...
Σάββατο μεσημέρι και στην πλατεία Μοναστηρακίου κάτι λεσβιάκια χοροπηδάνε με κάτι πολύχρωμες σημαίες και κάτι μπλούζες μπλε που γράφουν "γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι".
Είναι πιτσιρίκες αλλά οι περισσότερες με τεράστιους κώλους, πιο μεγάλους κι απ’ της μάνας μου.
Οι περαστικοί, κι εγώ, τις φωτογραφίζουμε με τα κινητά μας.
Αλλά, ως εκ θαύματος, ξεχωρίζω μια θεά. Λεσβία ξελεσβία, εγώ γκάβλωσα. Προσπαθώ να της την πέσω. Δεν μου δίνει σημασία. Αυτό με ανάβει περισσότερο. Οι δύσκολες είναι πιο γκαβλαδερές!
Μετά από μεγάλη πολιορκία, δέχεται επιτέλους να την κεράσω έναν καφέ στην Καπνικαρέα. Είναι απ’ τις τύπισσες που δεν μιλάνε, δεν γελάνε, διαβάζουν πολύ και δεν κάνουν ποτέ λάθος. Δεν ξέρω πώς να τη χειριστώ. Υποτίθεται πως όλες οι γυναίκες γουστάρουν να καβλώνουν τους άντρες, Αλλά τι γίνεται με τις λεσβίες;
Αποφάσισα ν’ αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να αυτοσχεδιάσει. Τώρα θα μιλήσει το ένστικτό μου. Αλλά μάλλον την πάτησα γιατί μου βγήκε το καγκούρικο.
"Μόλις σε είδα", της λέω, "αποφάσισα μετά από πολλά χρόνια να ξαναρχίσω τη μαλακία!".
Αχνογέλασε.
"Κάτι μου λέει πως είσαι η γυναίκα της ζωής μου", συνεχίζω απτόητος. "Αν με απορρίψεις δεν θα ξαναπηδήξω μουνί. Μόνο θα τον παίζω, έτσι για να φεύγουν τα χοντρά"!
Εκείνη συνέχιζε να με γράφει στο μουνί της. "Συγγνώμη", μου κάνει, "αλλά δεν είσαι ο τύπος μου".
Εγώ αλλάζω τροπάρι. "Εντάξει μωρέ, ξέρω πως είσαι λεσβία, αλλά μη νομίζεις πως θα σου γίνω και φόρτωμα. Μια-δυο φορές τη βδομάδα θα φασωνόμαστε κι αυτό είν’ όλο. Θα με παρουσιάσεις και στους γονείς σου ως γκόμενο, έτσι για το ξεκάρφωμα".
Την κοίταξα κατευθείαν στα μάτια. Μάγκες μου, να ξέρετε πως τα μάτια δεν λένε ποτέ ψέματα.
Η πιτριρίκω κάτι έπαθε. Δε λέω πως έπεσε ανάσκελα απ’ την ομορφάδα μου. Αλλά κάτι δούλεψε μέσα της που εγώ ποτέ δεν πρόκειται να το μάθω. 
Με πήγε σπίτι της, σε ένα δυαράκι στο Μοσχάτο. Κάναμε απίθανο έρωτα. Δεν την είχε ξαναδεί άντρας γυμνή. 
Καθόταν με τις ώρες και παρατηρούσε τις αντρικές ανατομικές λεπτομέρειες. Ήταν και λίγο ατσούμπαλη. Με πόνεσε όταν χούφτωσε με δύναμη τα μπαλάκια κι όταν το έπιασε απ’ το πετσάκι και το κούναγε με δύναμη πέρα-δώθε σαν γλωσσίδι καμπάνας.
Για να μην τα πολυλογώ, πέρασα υπέροχα. Αλλά το βράδυ του Σαββάτου, όταν έπινα μόνος μου τις μπυρίτσες στα Εξάρχεια, άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια.
"Εγώ να ρίξω έναν πούτσο ήθελα", σκέφτηκα. "Και φτιάχτηκα με την ιδέα πως ξεμυάλισα μια λέσβω. Αλλά αν είναι καμία απ’ αυτές που μες στην καύλα σου τις πηδάς μια φορά και μετά θέλουν συνέχεια; Και πήγαινέ με ταβέρνα, τράβα με στα σινεμά, γουστάρουν σαλιαρίσματα. Εγώ δεν είμαι για τέτοια. Γουστάρω μόνο ν αλητεύω"....
Κυριακή πρωί με πήρε τηλέφωνο. "Δεν σε ξέρω!", της είπα και της το ’κλεισα!
Πριν από λίγο μου έστειλε μήνυμα: "Γιατί ρε αλήτη αναστάτωσες τη ζωή μου; Δεν πρόκειται να σου ξανατηλεφωνήσω γιατί δεν έχω και μονάδες. Ένα μόνο σου λέω: άντε γαμήσου".
Ουφ, μάλλον φτηνά τη γλίτωσα πάλι...

6 σχόλια:

Άθη είπε...

Εεεε,εμ...καλησπέρες αγαπητέ και πάλι...εε, κι εσύ παιδάκι μου...τι το'θελες ρε παιδί μου να πάνα μπλέξεις με μια....'απ'τις άλλες'...σε πο-λύ δύσκολα μοναπάτια (και με πολλά αγκάθια, πας και μπλέκεις) άκου εκεί να πάει να ΄αυτοθεί' μια μια λέσβω...που λες κι εσύ...ε,ρε σύ ντάξει...μας δουλέυεις τώρα? μιλάμε ότι η κοπέλα είναι...'τιούτη' οτι ΔΕΝ πηγαίνει με άντρες..κι εσύ μας λες ότι κάνατε, και απίθανο..'έρωτα' παπαριές...έρωτα...ο έρωτας δ εν είναι έτσι αγαπητέ...ο έρωτας είναι, κάτι εντελώς μα εντελώς διαφορετικό από αυτό που περιγράφεις εδώ...μάλλον καλύτερα θα'πρεπε να μας πεις ότι 'βγάλατε τα μάτια σας'ή ότι 'σκυλό-πηδηχτήκατε' παρά να μας πεις ότι κάνατε έρωτα..αυτό...πάντως δεν ξέρω...εγώ έχω, τη γνώμη ότι ΔΕΝ έπρεπε να μπλέξεις με μια τέτοια...αυτά...και καλησπέρες...

Ψονθομφανήχ είπε...

μου αρέσει η ορολογία σου Αθούλα...
ώστε "σκυλοπήδημα" λέγεται!

BUTTERFLY είπε...

Α ωστε για τις γυναικες χορευαν; τις ειδα κι εγω απο μακρια αλλα ειχε κοσμο πολυ και βαρεθηκα να πλησιασω. Ασε που νομιζα οτι ηταν σχολειο...

Ψονθομφανήχ είπε...

πάντα να πλησιάζεις Χριστινούλα,
μπορεί να μοιράζουν και λεφτά!

Ανώνυμος είπε...

http://www.enikos.gr/specials/381820,Ayth-einai-h-Rwsida-Kim-Karntasian-FWTO.html

Ψονθομφανήχ είπε...

Αν τα πιασίματα περιορίζονται σε
κώλο και βύζους, λέει...