Προσφέρθηκα να την κεράσω καφέ. Δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος αλλά στην ατμόσφαιρα μύριζε φλερτάκι.
Στην πόρτα της καφετέριας έγραφε "ο καφές είναι η θρησκεία μας". Φυσικό ήταν να φτιάχνουν απαίσιο καφέ...
Σε μισή ώρα το γυρίσαμε στις μπύρες. Οι ορίζοντές μας άρχισαν ξαφνικά να μεγαλώνουν. Και το ποτό δεν έλεγε να στερέψει.
Οι ερμηνείες ήταν περιττό φορτίο. Με τις παρατεταμένες σιωπές κόβαμε τα δεσμά της μίζερης ζωής μας...
Τη μυσταγωγία τη χάλασε η παρουσία ενός παλιού γνωστού, απ’ τη "μαύρη περίοδο" της ζωής μου. Τον έχω κάνει πέρα από χρόνια.
Με το έτσι θέλω έκατσε στο τραπέζι μας. Προγούλι, κοιλίτσα, κόμπλεξ...
"Λεφτά, βγάζεις λεφτά;", με ρώτησε.
Προσπάθησα ν’ αποφύγω την απάντηση παρακολουθώντας ένα εκπληκτικό γκομενάκι που έβγαζε βόλτα το κωλαράκι του.
Εκείνος το έπιασε και βρήκε ευκαιρία να το σχολιάσει: "Φίλε, η ζωή σήμερα είναι μια ατέλειωτη μπουρδελότσαρκα. Και καλά να γαμείς. Άμα σε γαμάνε τι γίνεται"...
Ο τύπος κυνηγάει νύχτα-μέρα το χρήμα. Κι όποιος κυνηγάει το χρήμα κάποια στιγμή θα γίνει κάθαρμα. Νόμος!
Κάποτε το έκανα κι εγώ. Και πέρασα από πολλά παλούκια. Άλλα τα πήδηξα κι άλλα μου μπήκαν άγρια...
Είχα γίνει κι εγώ κάθαρμα. Κι ήμουν απ’ τα επικίνδυνα καθάρματα. Γιατί ήμουν και συμπαθητικός. Και το συμπαθητικό κάθαρμα είναι διπλά επικίνδυνο.
Τι να πρωτοθυμηθώ απ’ τα "κατορθώματά" μου;
Τα πισώπλατα μαχαιρώματα που έριξα;
Τα γέρικα μουνιά που πήδηξα κι ήταν σα να μαλακίζεσαι με μοσχαρίσιο συκώτι;
Πήγαινα δίπλα στους λεφτάδες και κόλλαγα σα τη σαύρα στο βράχο.
Αγκάλιαζα τη μία, κάρφωνα τη διπλανή και δεν είχα πρόβλημα να πάω να τον παίξω στα βυζιά της παραδίπλα. Με το αζημίωτο εννοείται.
Τα κατάφερα όμως και βγήκα απ’ αυτό το τριπάκι. Πρώτον γιατί δεν μου ταίριαζε η όλη φάση. Και δεύτερον δεν άντεχα να αισθάνομαι πως στην τελική όλοι ήθελαν να ξεράσουν στα μούτρα μου...
Ο παλιομαλάκας εδώ που μου μπαστακώθηκε, μου θύμισε όσα προσπαθώ να ξεχάσω και μου χάλασε απόψε το κέφι.
Σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα. Είχα μεθύσει κι ακολουθούσα τυφλά τα πόδια μου χωρίς να πολυξέρω πού με οδηγούν.
Δεν θυμάμαι αν μπήκα στις αντρικές ή στις γυναικείες τουαλέτες.
Το μόνο που θυμάμαι είναι πως κατουρούσα με το μέτωπο ακουμπισμένο στα πλακάκια κι άκουγα απ’ τη διπλανή τουαλέτα έναν μαλάκα να μιλάει στον πούτσο του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου