Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Χώρισα την παραμονή της γιορτής μου! Αλλά στ’ αρχίδια μου...

Σου ’χα πει πως το Σάββατο θα πήγαινα στο μπάτσελορ του κολλητού μου.
Δε με νοιάζει τι κατάλαβες εσύ. Όλοι ξέρουν πως "φρόνιμο" πάρτι εργένιδων δεν υπάρχει! 
Κανείς δεν πάει εκεί να βρει τους παλιούς συμμαθητές, να πιουν τα ποτάκια τους και να θυμηθούν τις εφηβικές τους τρέλες. Όλοι πάνε για να ΚΑΝΟΥΝ τρέλες!
Πάνε να δουν τον κολλητό τους να κερατώνει προκαταβολικά την αυριανή γυναίκα του, να τραβήξουν τους μπάφους τους, να πιουν μέχρι θανάτου και, επί τη ευκαιρία, να ρίξουν και κανέναν πούτσο της προκοπής...
Έπρεπε να ξέρεις τα βασικά: όταν ο γκόμενός σου πάει σε μπάτσελορ πάρτι το καλύτερο που μπορείς να ελπίζεις είναι πως θα πηδήξει μερικά πουτανάκια στα γρήγορα, δεν θα τα φιλήσει στο στόμα και θα χρησιμοποιήσει προφυλακτικό...
Γιατί από μένα είχες άλλες προσδοκίες; Πόσες φορές σου εξήγησα πως για μένα το σεξ είναι μια απλή δραστηριότητα; Το κάνω σα να τρώω μήλο. Δεν σημαίνει για μένα τίποτα. Δεν "κολλάω", το ξεχνάω αμέσως...
Με πρήζεις πως σου λέω συνεχώς ψέματα.
Δηλαδή τι περίμενες να σου πω; "Γνώρισα ένα πουτανάκι και το ξέσκισα στο κρεβάτι μας"; Ή... "εγώ γκάστρωσα την κολλητή σου" ή "τα έριξα στην αδελφή σου";
Σε είχα για έξυπνη γυναίκα. Έπρεπε να είχες καταλάβει ήδη πως οι άντρες γουστάρουν να το παίζουν "αιώνια θύματα". Και πως στο τέλος θέλουν πάντα να βγαίνουν κι από πάνω. 
Ωραία, λοιπόν, αφού το θες θα γίνω για πρώτη φορά στη ζωή μου ειλικρινής γάιδαρος: "Το έκανα! Της πέταξα τα μάτια έξω!". Ευχαριστήθηκες τώρα; Αυτό ήθελες ν’ ακούσεις;
Το ξέρεις πως πενηνταρίζω. Λογικό δεν είναι να με πιάνει άγχος; Να θέλω ν’ αποδείξω πως είμαι ακόμα γοητευτικός και πως περνάει η μπογιά μου; Τότε γιατί διαμαρτύρεσαι που την πέφτω στις μικρούλες γμτ μου;
Μου ’χεις φάει τα συκώτια πως είμαι μπουρδελιάρης. Ε, ναι, είμαι! Και θα ’πρεπε να μου πεις κι "ευχαριστώ". Γιατί κάνω τριπλό καλό: ενισχύω οικονομικά τα καημένα τα κορίτσια, αδειάζω τ’ αρχίδια μου και δεν αναγκάζομαι να την πέσω στις φίλες, στις συναδέλφους και στις ξαδέλφες σου!
Κι άκου τώρα τι θυμήθηκες: εκείνη τη φορά στο μπαρ που δεν άφησα να χαθεί η ευκαιρία και ξεπάτωσα το ψιλομεθυσμένο μανούλι που δεν είχε καμιά απολύτως αναστολή.
Πόσες φορές θα στο εξηγήσω; Δεν γεννήθηκε ακόμα ο άντρας που θα πει "όχι" σε μια ξεπέτα! Ποτέ δεν μπορείς να ξανακερδίσεις ένα χαμένο πήδημα. 
Αλλά θα σου πω κι αυτό: αν δεν την πηδούσα, η πρώτη που θα με απομυθοποιούσες θα ήσουν εσύ. Πού δεν ξέρεις τι θες. Γουστάρεις να περηφανεύεσαι πως "ο δικός σου δεν αφήνει ούτε μύγα θηλυκή" και όταν με πιάνεις στα πράσα μου βγάζεις απ’ τη μύτη τα τελευταία δέκα κρυφοπηδήματα...
Όλο γκρίνια είσαι γαμώ τη μου!
Σε πειράζει ακόμα κι όταν μαλακίζομαι!
Σε ποιο ηλίθιο περιοδικό διάβασες πως όποιος έχει γκόμενα δεν τραβάει μαλακία;
Αλλά θα το χοντρύνω τώρα: Όταν σε πονούν οι αιμορροΐδες και δεν μπορείς οθωμανικό, εγώ τι θες να κάνω;
Κι όταν σε κυκλοφορώ στις παραλίες και στα ακριβότερα μαγαζιά, εσύ δεν παραγγέλνεις να φάμε ψάρι; Και το απόγευμα δεν θες να μου πάρεις πίπα γιατί δεν σου αρέσει η γεύση του σπέρματος όταν τρώω ψάρι!
Άι σταδιάλα πια!
Αύριο θα πάω να γιορτάσω στον Ασπρόπυργο με τους παλιούς φίλους μου, τους Ρομά. 
Ναι μωρή φασίστω. Σ’ αυτούς που μου απαγόρευσες να πηγαίνω "όσο θα ’μαστε μαζί"!

Δεν υπάρχουν σχόλια: