Είμαι υποβολέας του εαυτού μου
ή, μήπως, όλ’ αυτά
σκευωρίες του μυαλού μου είναι;
Ο σχολικός μου έλεγχος
είχε μονίμως μια λέξη:
"ανεξέλεγκτος"!
Κι απ’ τη συνείδησή μου πάντα ζητούσα
"ταυτότητα και δίπλωμα οδήγησης"
-καθημερινά κάπου τράκαρε-
Το δρόμο της επιστροφής παίρνω
απ’ τους έρωτες και τις χαρές που δεν έζησα.
Χώνομαι κάτω απ’ τη μίνι φούστα της σιωπής
βαθιές εισπνοές τραβάω...
Χειμώνιασε για καλά,
κάθε εποχή και το ναυάγιό της...
Την πίσω όψη τής αλήθειας ψάχνω.
Την μπροστινή φύσηξε βοριάς
και την ξεχτένισε...
Θέατρο του παραλόγου
εκδοχές αλήθειας και ψήγματα άγνοιας
μου επιτίθενται.
Κανείς δεν ξέρει πόσα φεγγάρια κρύβω μέσα μου
διαπλανητικά μηνύματα στέλνω
κι όλα μού επιστρέφουν αναπάντητα...
Κοντεύω να ταυτιστώ με ό,τι προσποιούμαι
ακόμα κι η σκιά μου με πρόδωσε.
Το καλοκαίρι θα ξανάρθει.
Πάλι σε λάθος ακρογιαλιές θα βρεθώ,
σε ναρκοθετημένα κύματα θα βαδίσω.
Της μοναξιάς οι δρόμοι
πάλι σ' άνεργες κι ανθρωποφάγες μάγισσες
θα με βγάλουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου