Ψόνθο: Μήτσο, τι θυμάσαι απ’ τις πρώτες προσπάθειες της 17Ν να συγκροτηθεί στοιχειωδώς σε επιχειρησιακή ομάδα;
Κούφο: Ξεκινήσαμε σχεδόν απ’ το μηδέν στο χτίσιμο της υλικοτεχνικής υποδομής. Αρχίσαμε από τα βασικά και σταδιακά περνούσαμε στα πιο εξειδικευμένα. Πρώτα έπρεπε να βρούμε όπλα και πυρομαχικά, εκρηκτικά, χρήματα και πληροφορίες. Σχεδιάσαμε εργαστήρια επισκευής όπλων, κατασκευής ωρολογιακών βομβών και παραγωγής πλαστών δημοσίων εγγράφων, κυρίως αδειών κυκλοφορίας, διαβατηρίων και ταυτοτήτων.
Ψόνθο: Και πού βρίσκατε τα όπλα;
Κούφο: Υπήρχε μια πρώτη μαγιά από τρία-τέσσερα όπλα. Έφερα εγώ άλλα δύο, μια άλλη οργάνωση μας πρόσφερε δυο σαρανταπεντάρια και δυο κούτες σφαίρες. Ένας παλιός αγωνιστής μάς πρόσφερε ένα αυτόματο του Δημοκρατικού Στρατού, κάποιος άλλος μας υπέδειξε το σημείο που ήταν θαμμένο ένα κασόνι χειροβομβίδες απ’ την εποχή του εμφυλίου. Οι κινήσεις αυτές είχαν μόνο συμβολικό χαρακτήρα γιατί τόσο παλιά όπλα δεν ήταν επιχειρησιακά...
Ψόνθο: Και εκρηκτικά πού βρίσκατε;
Κούφο: Αυτό ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Γυρίζαμε σχεδόν όλη την Ελλάδα, ατέλειωτες ορειβασίες και εξερευνήσεις σε νταμάρια, ορυχεία και μεταλλεία. Το πρώτο κουτί με δυναμίτες το πήραμε από ένα συνεργείο εκβραχισμών στην Εύβοια. Και αμέσως μετά, πέντε κούτες από ένα νταμάρι στη Γκιώνα.
Ψόνθο: Οικονομικά πώς τα φέρνατε βόλτα;
Κούφο: Αυτό ήταν μια πονεμένη ιστορία. Τα λειτουργικά μας έξοδα ήταν σημαντικά. Ενοίκια σπιτιών, αγορά υλικών, κόστος μετακινήσεων, η επιβίωση των συντρόφων. Δεχόμασταν συγκινητικές προσφορές από συντρόφους και, καμιά φορά, πιέζαμε συγγενείς και φίλους να συνδράμουν. Εγώ είχα διακόψει τις σπουδές μου και έκανα μερικά μεροκάματα στην οικοδομή όποτε έβρισκα καιρό.
Ψόνθο: Σας κατηγορούσαν πως ήσασταν μια πολύ "κλειστή" οργάνωση. Αληθεύει;
Κούφο: Εν μέρει μόνο. Υπήρχε ενδιαφέρον αρκετών να ενταχθούν στην Οργάνωση, αλλά ο έλεγχος ήταν πολύ αυστηρός. Οι μυστικές υπηρεσίες προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να εισχωρήσουν στις τάξεις μας. Άσε που πολλοί μόλις ερχόταν η στιγμή να περάσουν απ’ την επαναστατική θεωρία στην πράξη δείλιαζαν κι αποχωρούσαν. Δεν άντεχαν ψυχολογικά σε έναν τόσο μακροχρόνιο και επικίνδυνο αγώνα. Αλλά είχαμε και πολλά νέα μέλη, κυρίως από επαρχία.
Ψόνθο: Πού νομίζεις ότι κυρίως υστερούσε η Οργάνωση;
Κούφο: Αποδείχθηκε πως το αδύναμο σημείο μας ήταν η φτωχή ιδεολογικο-πολιτική συγκρότηση των μελών μας. Η Οργάνωση δεν είχε στρατηγική θεωρητικής μόρφωσής τους. Όταν προτάσσεις τη δράση και επικρατεί η άποψη πως "η πολλή θεωρία βλάπτει", θα πληρώσεις το τίμημα. Γιατί την κρίσιμη ώρα της συντριπτικής επίθεσης του εχθρού, η έλλειψη επαναστατικών αξιών και το αδύναμο ιδεολογικό υπόβαθρο θα οδηγήσει τον αγωνιστή σε ψυχολογική κατάρρευση και συχνά στη μεταστροφή του στο αντίθετό του. Είναι κάτι που το ζήσαμε στο πετσί μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου