Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

"Ημερολόγιο λιποταξίας" (135 - Οι Πατριάρχες ήλεγχαν τη Θύρα 7 της Αλεξάνδρειας!)

Η σημερινή Αλεξάνδρεια σε τίποτα δεν θυμίζει το ένδοξο ελληνιστικό και ρωμαϊκό της παρελθόν. Γιατί η νέα πόλη χτίστηκε ακριβώς στη θέση της παλιάς και μάλιστα με τα οικοδομικά υλικά των αρχαίων κτιρίων. 
Ευτυχώς όμως έχουμε λεπτομερείς περιγραφές της παλιάς πόλης και των λαμπρών οικοδομημάτων της.
Η κυρίως πόλη αποτελούνταν από 7 οριζόντιες και 11 κάθετες (προς την παραλία) οδούς. Κάθε οδός είχε δύο λουρίδες. Μία για τους ιππείς και μία για τα άρματα και τις άμαξες. 
Οι πεζοί κινούνταν αριστερά και δεξιά των οδών σε στοές με κιονοστοιχίες. 
Η αριστοκρατική συνοικία (Βρουχείον) βρισκόταν στο κέντρο της παραλιακής ζώνης. Εκεί υπήρχαν τα βασιλικά ανάκτορα και το βασιλικό νεκροταφείο (Σήμα) όπου και ο λαμπρός τάφος του Μεγαλέξανδρου.
Άλλα σημαντικά κτίσματα ήταν το Ποσείδειον, προς τιμήν του θεού Ποσειδώνα, το Εμπορείον (χρηματιστήριο), τα ναυπηγεία (Νεώρια) κ.λπ.
Το σημαντικότερο όμως οικοδόμημα ήταν το Σεράπειον, ο λαμπρότερος ναός της Μεσογείου, προς τιμήν του θεού Σέραπι, μια μίξη ελληνικών και αιγυπτιακών θρησκευτικών αντιλήψεων...
Παράρτημα των βασιλικών ανακτόρων ήταν το Μουσείο, αφιερωμένο στις Μούσες, δηλαδή στα γράμματα και στις τέχνες. 
Τμήμα του Μουσείου ήταν η περιβόητη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην οποία εργάζονταν οι περιβόητοι αλεξανδρινοί φιλόλογοι που ίσως έγραψαν όλα τα έργα που εμείς αποδίδουμε στους "αρχαίους Έλληνες συγγραφείς"...
Το Σεράπειον, ως γνωστόν, κατέστρεψαν οι Χριστιανοί με προτροπή του Πατριάρχη Θεόφιλου. Οι ίδιοι έβαλαν και το χεράκι τους στη μερική καταστροφή της Βιβλιοθήκης. 
Απ’ το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας ήταν κράτος εν κράτη. Ήλεγχε δε και το περιβόητο λιμάνι της πόλης με όλον τον εμπορικό της στόλο και τους λιμενεργάτες. 
Αυτά τα καθίκια του υποκόσμου εξόπλιζαν οι διάφοροι Πατριάρχες για να γκρεμίζουν τους εθνικούς ναούς, να κατακρεουργούν τις Υπατίες, να καταστέλλουν τις εξεγέρσεις των μοναχών της ερήμου αλλά και να επιβάλλονται στις λεγόμενες Οικουμενικές Συνόδους λιτζάροντας τους επισκόπους της Αντιόχειας!
Πάντως στην Αλεξάνδρεια λειτούργησε και το πρώτο Χριστιανικό Πανεπιστήμιο ("Κατηχήσεως Διδασκαλείον"). 
Εκεί δίδαξαν αξιόλογοι φιλόσοφοι όπως ο Κλήμης Αλεξανδρεύς (με αθηναϊκή καταγωγή), ο Ωριγένης κ.λπ.
Ο σταδιακός υποβιβασμός της πόλης και η εύνοια των αυτοκρατόρων στην Κωνσταντινούπολη οδήγησε στη ρήξη τα δυο ιστορικά κέντρα της Ανατολής. 
Οι Αλεξανδρινοί, όπως ήταν ο κανόνας την εποχή εκείνη, αντέδρασαν ακολουθώντας διάφορες χριστιανικές αιρέσεις, αρειανισμό, μονοφυσιτισμό κ.λπ., ώσπου αποκόπηκαν πλήρως απ’ τον ρωμαϊκό κορμό.
Τελειώνουμε με τον περιβόητο Φάρο της Αλεξάνδρειας, ένα απ’ τα επτά θαύματα του κόσμου. 
Κατασκευάστηκε λίγο έξω απ’ το λιμάνι τον 3ο αι. π.Χ., είχε ύψος σχεδόν 140 μ. και φώτιζε τόσο τη νύχτα (με την καύση ρητινούχων ξύλων) όσο και τη μέρα με ειδικά ηλιακά κάτοπτρα. Πρέπει να λειτουργούσε μέχρι τον 14 αιώνα, οπότε και καταστράφηκε από έναν συνδυασμό σεισμών και διάβρωσης της βάσης του...

Δεν υπάρχουν σχόλια: